6 şubat’ ta yaşadığımız deprem felaketinin ardından hep yaşadığımız travmatik olayın etkilerinden bahsettik, yazdık, konuştuk fakat hiç bizlere neyin iyi geleceğinden ya da bu travmatik olayın etkileriyle nasıl başa çıkacağımızı konuşmadık. Bu yazımda travmatik bir olay yaşadıktan sonra süreç ile nasıl başa çıkabiliriz bunu yazmak istiyorum.
Aslında travmatik deneyim yaşadıktan sonra insanlar konuşmaktan, bu süreçlerini paylaşmaktan kaçarlar. Halbuki güvendiğimiz insanlarla sürecimizi paylaşmak, anlaşıldığımızı hissetmek sürecimize ve bize iyi gelecektir. Yaşanılan olayı konuşmaktan kaçmayın. Bu süreçte sosyal destek alabilmemiz sürecimizi olumlu yönde etkileyecektir. Ayrıca anılardan kaçınma isteği tamamen doğaldır, travmatik olay ile ilişkilendirilen yerler, durumlar ve insanlardan kaçınma davranışı gösterebiliriz fakat bu kaçınma davranışı bizim travmatik olayla yüzleşmemizi geciktirebilir.
Bu süreç kesinlikle hızlı olmaması gereken bir süreçtir. Bebek adımlarıyla ilerleyerek sürecin en olumlu şekilde atlatılması bizim için iyi olacaktır. Ek olarak travmatik deneyimden sonra yalnız kalmayı, insanlardan uzaklaşmayı isteyebiliriz fakat bu sürecimiz için istemeyeceğimiz bir durumdur. Çünkü travmatik olaydan önce zevk aldığımız, paylaşım yaptığımız ilişkilerimizin devam etmesinin bize iyi gelebileceğini biliyoruz.
Size keyif veren şeyler yaparak zaman geçirmeye çalışın. Rahatlamaya zaman ayırıp, yürüyüşe çıkıp arkadaşlarınızla zaman geçirmeye çalışın. Önceden uyku ilacı ya da başka bir ilaç kullanmıyorsanız lütfen bir profesyonele danışarak bu ilaçları tüketin. Bu süreçte ciddi anlamda etkileniyor ve işlevselliğiniz bozuluyorsa alacağınız psikolojik destek de oldukça önemlidir.
Kommentare